Η παρούσα μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έπειτα από αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αξιολογεί την προσέγγιση της ΕΕ για την πολυγλωσσία στην επικοινωνιακή της πολιτική. Χρησιμοποιείται μια προσέγγιση μεικτών μεθόδων, συμπεριλαμβανομένης της ανασκόπησης της βιβλιογραφίας, της νομικής και πολιτικής ανάλυσης, της ποσοτικής ανάλυσης ιστοτόπων της ΕΕ, των συνεντεύξεων με ειδικούς της ΕΕ και της ανάλυσης δεδομένων ερευνών.
Κύρια ευρήματα
Τα θεσμικά όργανα, οι φορείς και οι οργανισμοί της ΕΕ συμμορφώνονται σε τυπικό επίπεδο με τις υποχρεώσεις της ΕΕ για την πολυγλωσσία. Αυτό διευκολύνεται από την απουσία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου που να διασφαλίζει κοινά πρότυπα κατάλληλα για την ψηφιακή εποχή, ιδίως όσον αφορά τους δικτυακούς τόπους της ΕΕ.
Αυτή η μελέτη υποστηρίζει, βασισμένη σε νομικό σκεπτικό, ότι οι υποχρεώσεις ως προς την πολυγλωσσία θα πρέπει να ισχύουν για συγκεκριμένους τύπους περιεχομένου ιστοτόπων. Για το σκοπό αυτό, προτείνεται μια πολυγλωσσική τυπολογία αναγκών για την αποσαφήνιση των τύπων περιεχομένου που πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη μετάφραση. Αυτό βασίζεται στην ακόλουθη κατάταξη:
(α) βασικών εγγράφων που είναι νομικά και είναι υποχρεωτικό να είναι διαθέσιμα ή να υποβάλλονται σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ·
(β) κύρια έγγραφα που θα πρέπει να είναι διαθέσιμα σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ λόγω του ουσιαστικού περιεχομένου τους και του πιθανού αντίκτυπου στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών, των επιχειρήσεων και των δημόσιων αρχών, π.χ. Καθοδήγηση για κρατικές ενισχύσεις, προγράμματα χρηματοδότησης της ΕΕ ή προσκλήσεις υποβολής προσφορών· και
(γ) δευτερεύοντα έγγραφα που έχουν προτεραιότητα κατώτερης τάξης για πολυγλωσσικές ανάγκες και προσβασιμότητα, και όπου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η αυτόματη μετάφραση εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι για ανθρώπινη μετάφραση.
Η μελέτη αποκαλύπτει σημαντικές διαφορές στη διαθεσιμότητα πολυγλωσσικού περιεχομένου που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμο σε όλες τις επίσημες γλώσσες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα αξιολόγησης των πολύγλωσσων βαθμολογιών με βάση την εφαρμογή της τυπολογίας των πολυγλωσσικών αναγκών στους ιστότοπους των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Οι ιστότοποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν έχουν καλή απόδοση στη δημοσίευση ενοτήτων με περιεχόμενο που θα πρέπει να είναι διαθέσιμο σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Αντίθετα, οι επιδόσεις των ιστοσελίδων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι πολύ καλές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επίσης σχετικά υψηλή βαθμολογία.
Όπου χρησιμοποιούνται μόνο αγγλικά, η προσβασιμότητα σε περιεχόμενο που δημοσιεύεται στην ΕΕ είναι χαμηλή. Η ανάλυση της έρευνας της Eurostat για την εκπαίδευση ενηλίκων (2016) δείχνει ότι περίπου το ένα τρίτο των κατοίκων της ΕΕ ηλικίας 25-64 ετών μιλούν μόνο τη μητρική τους γλώσσα. Δεν υπάρχει κοινή γλώσσα στην ΕΕ που να ομιλείται σε πολύ καλό επίπεδο (δηλαδή ως μητρική γλώσσα ή ως ξένη γλώσσα σε ικανό επίπεδο) από την πλειοψηφία του πληθυσμού. Περίπου το 20% των ενηλίκων κατοίκων της ΕΕ μπορούν να επικοινωνούν σε πολύ καλό επίπεδο στα γερμανικά, ακολουθούμενα από τα γαλλικά (περίπου 16%), τα ιταλικά (14%) και τα αγγλικά (13%). Εάν ένα έγγραφο δημοσιεύεται μόνο στα αγγλικά, ένα ποσοστό 13-45% του ενήλικου πληθυσμού της ΕΕ είναι σε θέση να το κατανοήσει (το εύρος εξαρτάται από τον δείκτη που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της γλωσσικής επάρκειας). Αυτό το μερίδιο αυξάνεται στο 43-65% σε μια τρίγλωσση πολιτική επικοινωνίας (χρησιμοποιώντας αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά). Μια πλήρως πολυγλωσσική πολιτική επικοινωνίας διασφαλίζει την προσβασιμότητα στο περιεχόμενο από το 97-99% των ενηλίκων κατοίκων της ΕΕ.
Η έλλειψη προσοχής στη σημασία της πολυγλωσσίας στην επικοινωνιακή πολιτική μπορεί ενδεχομένως να τροφοδοτήσει τις αντιλήψεις ότι η ΕΕ είναι απόμακρη και αποκομμένη από τους πολίτες, δεδομένης της τρέχουσας κατανομής των γλωσσικών δεξιοτήτων στον πληθυσμό.
Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη τη μελέτη εδώ