Η Επιτροπή διατύπωσε το όραμά της για έναν ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης σε τρεις ανακοινώσεις. Το Συμβούλιο, από την άλλη πλευρά, ενέκρινε ένα άλλο πλαίσιο συνεργασίας έως το 2030. Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Παιδείας του Μαΐου 2021 δίνουν υποδείξεις σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης πτυχών αυτού του τομέα. Η συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται στην αρχική της φάση με τον εισηγητή να σημειώνει ότι, ενώ υπάρχει συμφωνία σχετικά με την ανάγκη για έναν ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό χώρο και τη συνεχή συνεργασία, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν έχουν ακόμη υιοθετήσει μια ενιαία προσέγγιση.

Μολονότι η πρωταρχική ευθύνη για την εκπαίδευση και την κατάρτιση βαρύνει τα κράτη μέλη, η ΕΕ έχει ήδη διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο να καταστήσει την εκπαίδευση πιο προσβάσιμη διασυνοριακά. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή της Διαδικασίας της Μπολόνια για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και του προγράμματος χρηματοδότησης Erasmus +, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης μέσω της κινητικότητας. Η Διακήρυξη της Κοπεγχάγης έδωσε ώθηση σε μια διαδικασία συνεργασίας στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Το 2010, με το πλαίσιο της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης (ΕΤ2020), η ΕΕ έθεσε μια σειρά εκπαιδευτικών στόχων.

Τα στοιχεία δείχνουν πραγματική πρόοδο σε τέσσερα από αυτά:

• το ποσοστό συμμετοχής στην παιδική εκπαίδευση αυξήθηκε από 90,3% το 2009 σε 95,3% το 2019. Ο στόχος του ET2020 ήταν τουλάχιστον 95% έως το 2020·
• το ποσοστό πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου μειώθηκε από 13,8% το 2010 σε 10,1% το 2020, με στόχο ET2020 10% έως το 2020·
• η τριτοβάθμια εκπαίδευση αυξήθηκε από 32,6% το 2010 σε 40,9% το 2020 ξεπερνώντας τον στόχο του 40%·
• το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων που εγκαταλείπουν την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο ήταν στο 80,9% το 2019 από 78% το 2009 και πολύ χαμηλότερο από το στόχο του 82%.

Τα αποτελέσματα για δύο άλλους στόχους ήταν απογοητευτικά:

• το ποσοστό συμμετοχής των ενηλίκων στη διά βίου μάθηση αυξήθηκε σε 9,2% το 2020 από 7,8% το 2010, αλλά ο στόχος ήταν 15%·
• το 2018, τα ποσοστά των 15χρονων με χαμηλές βασικές δεξιότητες ανέρχονταν στο 22,9% στα μαθηματικά, στο 22,5% στην ανάγνωση και στο 22,3% στην επιστήμη, ενώ δεν έπρεπε να ήταν υψηλότερα από το 15% έως το 2020. Και στις τρεις περιπτώσεις, τα ποσοστά αυξήθηκαν σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2009 (22,7%, 19,7% και 17,8% αντίστοιχα).

Η απουσία ή η ανεπάρκεια των στατιστικών στοιχείων της Eurostat καθιστούν δύσκολο τον προσδιορισμό του βαθμού επιτυχίας στην επίτευξη του στόχου κινητικότητας που ανερχόταν στο 20% για τους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το 6% για εκείνους με αρχικά προσόντα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ενώ οι προσπάθειες για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης έχουν επιτύχει μικτά αποτελέσματα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφωνούν ότι τα μερίδια είναι υψηλά. Η δια βίου μάθηση πρέπει να προετοιμάσει τους σημερινούς και τους μελλοντικούς πολίτες, την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση και ανθεκτικότητα ενόψει επανειλημμένων κρίσεων. Η απάντηση των τριών θεσμικών οργάνων είναι η ενίσχυση της συνεργασίας.

Μπορείτε να βρείτε ολόκληρο το κείμενο εδώ.