Συνέντευξη με τον ευρωβουλευτή Αλέξη Γεωργούλη: “Η τέχνη είναι ένα καταφύγιο και ταυτόχρονα, είναι μια γέφυρα που ενώνει τους λαούς”

Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Γεωργούλης, μιλάει στους SuperGreeks για τις επιπτώσεις του κορωνοϊού στον χώρο του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα και τις προοπτικές για ένα καλύτερο μέλλον στον πολιτισμό και στην Ευρώπη γενικότερα.

Η συνέντευξη των SuperGreeks στον ευρωβουλευτή Αλέξη Γεωργούλη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των συνεντεύξεων που θα ακολουθήσουν με όλους τους Έλληνες ευρωβουλευτές, των δημοκρατικών κομμάτων.

Οι SuperGreeks δίνουν βήμα στους ευρωβουλευτές μας, για να μας ενημερώσουν για την ατζέντα τους.

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τα κοινά;

Με παρακίνησε η αγάπη μου για τον πολιτισμό και η επιθυμία μου να ενισχυθεί ο ρόλος του στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Ζούμε σε μια περίοδο γρήγορων αλλαγών, που δημιουργούν ένα αίσθημα ανασφάλειας για το μέλλον. Η τέχνη είναι ένα καταφύγιο και ταυτόχρονα είναι μια γέφυρα που ενώνει τους λαούς, που ενδυναμώνει τους πολίτες, που στερεώνει την ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία, που συμβάλλει στην κατανόηση του συνανθρώπου και κατά συνέπεια, στην αποδοχή και στον σεβασμό του.

Πρέπει να πω ότι, ενώ γενικά και λόγω επαγγέλματος πάντα με ενδιέφερε η ενίσχυση του πολιτισμού, με την ίδρυση του ΕΚΟΜΕ συνειδητοποίησα ότι ένας ή μία πολιτικός, αν θέλει και αν το προσπαθήσει σοβαρά και συστηματικά, ακόμη και σε συνθήκες πολύ δύσκολες όπως ήταν αυτές των μνημονίων, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Να βρει λύσεις, να βελτιώσει καταστάσεις. Αυτή είναι η επιθυμία μου, να βοηθήσω να γίνουν καλύτερα τα πράγματα στον χώρο του πολιτισμού.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε ως Ευρωβουλευτής; 

Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα όταν ξεκίνησα την κοινοβουλευτική θητεία ήταν ο παραγκωνισμός του πολιτισμού. Δεν υπήρχε ούτε ως χαρτοφυλάκιο της Κομισιόν και ακόμα και σήμερα, μετά από αυτή την ισοπέδωση των Δημιουργικών και Πολιτιστικών Τομέων με την πανδημία, παλεύουμε όλοι οι ευρωβουλευτές της Επιτροπής Πολιτισμού να υπογραμμίσουμε τη σημασία του. Η ενίσχυση του ευρωπαϊκού πολιτισμού μέσα από την ποικιλομορφία του είναι ένα στοίχημα που η ΕΕ πρέπει να βάλει.

Συνολικά όπως καταλαβαίνετε, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν αυτή που όλος ο πλανήτης αντιμετωπίζει εδώ και ένα χρόνο: Οι επιπτώσεις της πανδημίας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως συνέβη και σε άλλα όργανα, αυτό αποτέλεσε το κύριο θέμα των συζητήσεων, με την έννοια ότι αναζητούσαμε λύσεις και κατάλληλα μέτρα για την πολύπλευρη αντιμετώπιση της πανδημίας. Αφενός, η αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων που προκάλεσε η πανδημία στον τομέα της υγείας και αφετέρου, των προβλημάτων σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, όπως η οικονομία, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, ο τουρισμός, οι μεταφορές, τα προσωπικά δεδομένα, παντού.

Ταυτόχρονα, έπρεπε να λύσουμε και προβλήματα εσωτερικής λειτουργίας στο Ευρωκοινοβούλιο, καθώς οι συζητήσεις δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιούνται πλέον δια ζώσης, όπως πριν. Έπρεπε να προσαρμοστούν οι διαδικασίες στα νέα δεδομένα και εμείς να βρούμε ένα νέο modus vivendi. Πρέπει να πω, ότι με τη βοήθεια της τεχνολογίας αυτό τελικά το καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό.

Προσπαθείτε να συμβάλλετε στη βελτίωση του πολιτιστικού τομέα, να αναδείξετε τα προβλήματά του και να τα καταπολεμήσετε. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το έργο σας;

Πριν την πανδημία, που προφανώς έθεσε διαφορετικές προτεραιότητες και υποχρέωσε σε ανασχεδιασμό, δούλευα πάνω στην ιδέα μια μεγάλης εκδήλωσης που θα προωθούσε την επέκταση του θεσμού των Φεστιβάλ στην Ευρώπη, ιδίως των Φεστιβάλ με θεματικές που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το αρχαιοελληνικό θέατρο. Η Πολιτιστική Ανάκαμψη της Ευρώπης μετά την πανδημία και η ενίσχυση του διαλόγου στην Ευρώπη για τον πολιτισμό βρίσκονται στην καρδιά των πρωτοβουλιών μου, σε επίπεδο κοινοβουλευτικού έργου.

Σημαντικό βήμα είναι η ίδρυση της Ομάδας Φιλίας Πολιτιστικών Δημιουργών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτή αποτελείται από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ανήκουν σε όλες τις πολιτικές ομάδες του, εκτός βέβαια από την ακροδεξιά με την οποία δεν συνεργάζομαι καθόλου. Με αυτή την Ομάδα ξεκινήσαμε μια καμπάνια για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών. Οι διάφορες πλατφόρμες όπου αναρτώνται έργα των καλλιτεχνών συχνά δεν σέβονται, τουλάχιστον όχι επαρκώς, τα πνευματικά τους δικαιώματα.

Οι καλλιτέχνες πρέπει να λαμβάνουν δίκαιη και αναλογική αμοιβή για το έργο που προσφέρουν.  Ένα ακόμη θέμα με το οποίο ασχολείται η συγκεκριμένη Ομάδα, είναι οι συνθήκες στις οποίες εργάζονται οι άνθρωποι του πολιτισμού και η καθιέρωση συλλογικών συμβάσεων που να προστατεύουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Παράλληλα, ασχολούμαστε με το κομμάτι των επικαιροποιημένων δεδομένων για τους Δημιουργικούς και Πολιτιστικούς Τομείς. Για το σκοπό αυτό, δημιούργησα το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τον Πολιτισμό με σκοπό την συλλογή μελετών, δεδομένων και χρηματοδοτήσεων για τους Δημιουργικούς και Πολιτιστικούς Τομείς στην σελίδα μου: www.alexisgeorgoulis.eu

Επίσης, με απασχολεί το θέμα της ισότητας ευκαιριών στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από το πού ζουν, ποια είναι η καταγωγή τους, ποια η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους ή ποιες οι μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα η μόρφωση και όλοι και όλες πρέπει να έχουν ίση πρόσβαση σε αυτό. Εξαιτίας των προσωπικών μου βιωμάτων ως μαθητής με δυσλεξία, έχω δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα στην κατεύθυνση μιας ευρωπαϊκής νομοθεσίας που θα προβλέπει την υποστήριξη που χρειάζεται, για να μειωθούν οι ανισότητες και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Επιπλέον, θεωρώ ότι πρέπει η τέχνη να ενταχθεί οργανικά και όχι αποσπασματικά στην εκπαίδευση, καθώς σχετίζεται άμεσα με την ταυτότητά μας ως Ευρωπαίοι αλλά και ως μέλη επιμέρους τοπικών κοινοτήτων. Η τέχνη είναι εξάλλου προνομιακός χώρος για να αναπτύξουν όλα τα παιδιά τη δημιουργικότητά τους, μία δεξιότητα που έχει κομβική σημασία ακόμη και στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, με όποιον τομέα και αν επιλέξουν να ασχοληθούν.

Τέλος, μια επιστημονική μελέτη που προέβλεψε ότι το 2030 ο καρκίνος θα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στην Ευρώπη, με οδήγησε να ενδιαφερθώ έντονα για το θέμα της πρόληψης καθώς και της κατάλληλης υποστήριξης, ιατρικής και ψυχολογικής που χρειάζονται όσοι/ες πάσχουν και όσοι/ες αναρρώσουν, καθώς και οι οικογένειές τους.

“Όλοι και όλες μας έχουμε ανάγκη την επαφή με την Τέχνη, που μας δίνει ευχαρίστηση και κατ’ επέκταση δύναμη, για να αντέξουμε την κατάσταση που ζούμε.”

-Αλέξης Γεωργούλης

Πώς έχει επηρεάσει ο κορωνοϊός τον τομέα του πολιτισμού; Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις/ιδέες για την υποστήριξή του εν μέσω των τόσο δύσκολων συνθηκών, αλλά και για την επόμενη μέρα;

Ιδίως στον τομέα του πολιτισμού, το τίμημα ήταν και θα είναι για αρκετό καιρό ακόμη πολύ βαρύ. Όπως όλα δείχνουν, ο πολιτισμός είναι ο πρώτος που έκλεισε και το τελευταίος που θα ανοίξει. Η πανδημία πρόσθεσε νέα μεγάλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα του χώρου, τα οποία σχετίζονται με τις επισφαλείς συνθήκες εργασίας. Αλλά το κυριότερο ήταν, ότι οι ζωτικοί για τον πολιτισμό χώροι, μουσεία, θέατρα, κινηματογράφοι, έκλεισαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Έχει υπολογιστεί, ότι τα έσοδα των Δημιουργικών και Πολιτιστικών Τομέων το 2020 μειώθηκαν στην Ευρώπη κατά 80%. Σίγουρα, η ανάκαμψη θα είναι πολύ αργή, καθώς όταν επαναλειτουργήσουν οι χώροι των εκδηλώσεων θα πρέπει για ένα κάποιο, άγνωστο ακόμη, χρονικό διάστημα να τηρούνται τα μέτρα προστασίας: Απολύμανση, μειωμένος αριθμός θεατών κτλ. Συνεπώς, θα έχουν αυξημένο κόστος και περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων, άρα εσόδων. Γι’ αυτό, είναι αναγκαία η γενναία επιχορήγηση των χώρων πολιτισμού και μετά το άνοιγμά τους, ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους.

Μέχρι το άνοιγμά τους όμως, πρέπει να υποστηρίζονται οικονομικά όλοι οι άνθρωποι της Τέχνης.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεκίνησα μία πρωτοβουλία, ούτως ώστε να κατευθυνθεί τουλάχιστον το 2% των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης που θα δοθούν στα κράτη-μέλη, προς τους Δημιουργικούς και Πολιτιστικούς Τομείς. Οι Ευρωβουλευτές με μεγάλη πλειοψηφία υποστήριξαν κατόπιν ψηφοφορίας σχετικό ψήφισμα τον Σεπτέμβριο, το οποίο απηύθυναν και στα κράτη-μέλη και στην Κομισιόν. Επιπλέον, έχουν συγκεντρωθεί άλλες δύο φορές υπογραφές μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε επιστολές που υπενθυμίζουν αυτή την πρόταση. Είναι κρίσιμο να εξασφαλιστεί μια γενναιόδωρη χρηματοδότηση, γιατί θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ορθοποδήσει ο χώρος της Τέχνης διαφορετικά. Πρέπει η κυβέρνηση στην κατανομή του προϋπολογισμού του Ταμείου Ανάκαμψης ανά τομέα να λάβει σοβαρά υπόψιν, πόσο έχει πληγεί ο πολιτισμός.

Θα μπορούσαν να ανοίξουν οι χώροι πολιτισμού και τέχνης, τηρώντας τα μέτρα ασφαλείας στο άμεσο μέλλον; 

Επείγει να βγει η πολιτιστική ζωή από την κατάψυξη. Ιδίως τώρα, που οι καιρικές συνθήκες επιτρέπουν οι εκδηλώσεις να γίνονται σε ανοιχτούς χώρους. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης βλέπουμε να προετοιμάζεται το ασφαλές άνοιγμα, προκρίνοντας αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα.

Κάποιες χώρες μάλιστα υιοθέτησαν άλλη προσέγγιση, όπως η Σουηδία^[1], όπου οι κινηματογράφοι συνέχισαν να λειτουργούν, τηρώντας το όριο των 50 θεατών στην αίθουσα, τηρώντας ταυτόχρονα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Η δε Ισπανία φέτος δεν έκλεισε κανενός είδους χώρο εκδηλώσεων. Απλώς θέατρα, αίθουσες συναυλιών λειτουργούν ακολουθώντας υγειονομικά πρωτόκολλα που φαίνεται ότι αποδίδουν: Η απόσταση μεταξύ των θεατών είναι μεγάλη, καθώς η πληρότητα των θέσεων οφείλει να περιορίζεται στο 30%.

Όλοι και όλες μας έχουμε ανάγκη την επαφή με την Τέχνη, που μας δίνει ευχαρίστηση και κατ’ επέκταση δύναμη, για να αντέξουμε την κατάσταση που ζούμε.

Υπάρχει ακόμη μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών; Αν ναι, πώς μπορεί να γεφυρωθεί; Γενικότερα, θεωρείτε ότι υπάρχει ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα;

Τα στατιστικά δεδομένα της Eurostat, δυστυχώς, αυτό δείχνουν^[2]. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες πληρώνονται 14,1% λιγότερο από ό,τι οι άνδρες αλλά υπάρχουν κράτη μέλη όπου αυτή η διαφορά ξεπερνά το 20%. Κι αυτό συμβαίνει παρότι τα νομοθετικά κείμενα της Ένωσης προωθούν την ισότητα των αμοιβών, αλλά και οι εθνικές νομοθεσίες γενικά προβλέπουν ίση αμοιβή για την ίδια εργασία. Επίσης, το μισθολογικό χάσμα συνδέεται με το γεγονός ότι οι γυναίκες αναλαμβάνουν σπανιότερα από τους άντρες θέσεις ευθύνης, δηλαδή θέσεις που αμείβονται καλύτερα.

Αλλά ακόμα κι όταν σημειώνουν μια άνοδο στην ιεραρχία των επιχειρήσεων ή των δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών, σπανιότερα από τους άντρες ανεβαίνουν στα υψηλότερα κλιμάκια. Υπάρχει αυτό που ονομάζεται από τους/τις ειδικούς στις σπουδές φύλου «γυάλινη οροφή». Οροφή, γιατί θέτει ένα όριο στην περαιτέρω εξέλιξη και γυάλινη γιατί είναι διαφανής, δεν είναι ορατή, δεν είναι νομοθετημένη. Οι νοοτροπίες μόνο μέσα από τα δημόσια προβαλλόμενα πρότυπα και η κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν να αλλάξουν μετά από συστηματική, μακρόχρονη προσπάθεια.

Ας μην ξεχνάμε, μάλιστα, ότι το μισθολογικό χάσμα σημαίνει και χάσμα συνταξιοδοτικό. Οφείλουμε να γεφυρώσουμε αυτό το χάσμα. Η ίση μεταχείριση της γυναίκας στην εργασία και την κοινωνία είναι θέμα δημοκρατίας, δικαιοσύνης και πολιτισμού.

Η τηλεκπαίδευση είναι ένα από τα μέτρα που θεσπίστηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Είναι λύση ή πρόβλημα, δεδομένης της ανισότητας των παιδιών στην πρόσβαση ηλεκτρονικών συσκευών και της υπερβολικής έκθεσης των παιδιών στο διαδίκτυο; Ποια είναι η γνώμη σας;

Τα θέματα που θίγετε δηλαδή, το ζήτημα των ανισοτήτων που δημιούργησε η τηλεκπαίδευση στο πλαίσιο που θεσπίστηκε ως έκτακτη συνθήκη, ισχύει και είναι κάτι που συζητήσαμε και στην Επιτροπή Πολιτισμού του Κοινοβουλίου.

Η τηλεκπαίδευση ήταν μια λύση ανάγκης, εφόσον κρίθηκε από τους ειδικούς ότι η κανονική λειτουργία των σχολείων θα επιτάχυνε τη διάδοση του κορωνοϊού. Όλες οι έρευνες επιβεβαιώνουν, ότι η λειτουργία μιας κανονικής τάξης δεν μπορεί να αναπληρωθεί παρά μόνο εν μέρει από μια εικονική τάξη. Τα αποτελέσματα μιας πραγματικής μέρας στο σχολείο είναι πολλαπλάσια τόσο ως προς την κατάκτηση της γνώσης, όσο και ως προς την κοινωνικοποίηση των παιδιών και των εφήβων και τη συνεπαγόμενη ψυχική τους υγεία. Το ζητούμενο είναι να αναζητηθούν τρόποι για να συνεχίσει η μαθησιακή διαδικασία.

Είναι σημαντικό, όλες οι χώρες να ενισχύσουν με ευρωπαϊκά ή εθνικά κονδύλια την προσφορά της απαραίτητης τεχνολογικής υποδομής σε όλα τα παιδιά, σε όποιο σημείο της Ευρώπης και αν βρίσκονται. Επίσης, είναι σημαντικό να βοηθηθεί και να ενισχυθεί το διδακτικό προσωπικό που καλείται να ανταπεξέλθει σε ένα μεγάλο αγώνα, για να καλυφθεί η διδακτέα ύλη, παρόλο που αρκετές φορές δεν στάθηκε δυνατό. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι δε μπορούμε να επιτρέψουμε στα προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία να επηρεάσουν την κατάρτιση και των νέων παιδιών σε όλη την ΕΕ.

Ένα μήνυμα για τους Έλληνες του εξωτερικού;

Η Ελλάδα είναι μία χώρα που την αγαπάς όπου κι αν βρίσκεσαι. Ο ελληνισμός είναι παντού, δεν γνωρίζει σύνορα, το φως αυτής της μοναδικής χώρας γεμίζει τις καρδιές όσων ζουν μακριά της. Είναι χαρά να κρατάς αυτή τη χώρα μέσα σου, να σε προσδιορίζει, να σε εμπνέει να σε οδηγεί.

^[1] https://www.thelocal.se/20210122/list-whats-open-and-whats-closed-in-sweden-during-the-pandemic/

^[2] https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Gender_pay_gap_statistics

Επιμέλεια: Αντώνης Ηλιάδης-Εύα Καρολίδου

The pandemic proved how important out cultural and creative arts are, it’s our turn to help rebuild their broken economy, argues Alexis Georgoulis MEP.

Brussels (Brussels Morning) Dozens of show business workers are occupying theatres in France to demand the government reopen cultural venues and end a months-long halt to performances due to the coronavirus pandemic. Music fans, on the other hand, in Barcelona hugged, danced and sang along at a sold-out rock concert after taking rapid COVID-19 tests in a trial that could revive the live music industry in Spain and beyond.

Culture is most crucial for the quality of our lives. It is the emotional aspect of society’s structure, which is why people turned to culture during the pandemic to help endure the burden of confinement.

Culture is also crucial for our democracy as it raises awareness of important social and global issues while being a fundamental part of our economy, not just for its role in how we spend our leisure time and disposable income but also for its link with other economic sectors, like tourism.

Culture and creativity are the cornerstones of social structure. Human societies and people are not built around technical and mathematical terms and rules. The basis of communities lies in empathy and the effects that are cultivated and shaped through culture. It is, therefore, a component that makes society human-friendly. It creates bridges between different sectors and perspectives. That is the most useful heritage of humanity.

Culture is the ark through which information and messages are passed down from generation to generation over the centuries. The transition from early art forms to high art forms and the leap to free expression.

Performance lows

Unfortunately, after a year of containment measures to tackle the pandemic, creative and cultural sectors (CCSs) are seemingly among those most affected. The closure of theatres, opera venues, concert halls, cinemas, museums and art galleries has had a severe impact. Fewer than 2% of European cinemas were open between the lockdowns, and nearly all museums have been closed.

There has been a turnover decline of up to 98% for performing arts, 95% for book sales and 76% for music audiences. It is estimated that turnover in the Union’s CCSs has fallen by 80% in 2020, which means an incredible economic shock with dreadful results for the people working in these sectors.

In September 2020, the European Parliament adopted a resolution on the cultural recovery of Europe by an overwhelming majority (598 MEPs in favour). Among other things, the resolution calls for at least 2% of the Recovery and Resilience Facility (RRF) to be dedicated to the CCSs. This percentage is justified as the CCSs account for 3.7% of employment in the EU and around 4% of its GDP. Its contribution extends to all sectors creating role models and methods as in the science of psychotherapy or the creation of promotional activities.

In December 2020, I was one of the initiators of the letter signed by 104 MEPs and many cultural organisations, where the same proposition was repeated. The letter was addressed to European Heads of State, Ministers of Culture and Ministers of Finance and the Commission. But to be heard, we need to shout louder.

There is no guarantee that during the evaluation process of the national plans submitted for the RRF, the Commission will support measures that dedicate at least 2% of the RRF to the CCSs. That is why a new letter has been signed by 87 MEPs insisting on adopting this measure. We will not stop until we reach our goal.

Precarious employment

The pandemic exposed the fragile position of many workers in CCSs, even before the pandemic. The multilevel vulnerabilities existing already in these sectors (seasonal and irregular employment, precarious working conditions) became more severe when COVID-19 hit our societies, and since then, the labour rights of the people employed in CCSs are seriously threatened.

It is thus essential to protect and empower cultural workers through improved social provisions and working conditions. Moreover, the Union must create a framework for official recognition of the rights of those employed in these sectors and formulate policies to safeguard their rights as part of the European Pillar of Social Rights, the European Social Fund+ and EU cohesion and employment policies.

From all the above, it is clear how vital it is to ensure the financial support of the CCSs. The “Creative Europe” programme’s budget, although higher than it’s been before, is not sufficient. European institutions and national governments must understand the need for more generosity in budget allocations for creators and artists and organisations active in culture.

The losses are significant and the CCSs cannot recover from this crisis without substantial financial support. We need to understand how important culture is for the development of Europe’s strategic areas and the strengthening of European society.

The cultural and creative sectors need our help so that, in turn, it can help us overcome such difficult times.

Έξι στόχοι για την ανάκαμψη του πολιτισμού

Το 2020 χαρακτηρίστηκε από την πανδημία COVID-19 και το τεράστιο πλήγμα που αυτή επέφερε στους Δημιουργικούς και Πολιτιστικούς Τομείς στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Η κατάσταση αυτή, ανέδειξε ακόμα περισσότερο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κλάδου, όπως η επισφάλεια της εργασίας και η εποχικότητα, χαρακτηριστικά που επιβάλλουν την ειδική στήριξη του κλάδου.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάκαμψη του χώρου, μετά το χτύπημα της πανδημίας COVID-19, είναι απόλυτα απαραίτητο να γίνει σαφής η κρισιμότητα της τρέχουσας κατάστασης στα μάτια των υπευθύνων λήψης αποφάσεων της ΕΕ.

Οι έξι (6) κύριες θεματικές εργασίας, στις οποίες υπάρχει ανάγκη να εστιάσουμε και αποτελούν τις προτεραιότητες στον σχεδιασμό πολιτικών που υποστηρίζω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για την ανάκαμψη των Δημιουργικών και Πολιτιστικών Τομέων, είναι:

• η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων στον κλάδο του πολιτισμού,

• η χρηματοδότηση και η υποστήριξη της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας,

• η αντιμετώπιση των προκλήσεων και η αξιοποίηση των ευκαιριών που προκύπτουν για τον χώρο του πολιτισμού στην ψηφιακή εποχή,

• η ενίσχυση της έρευνας και της πολιτιστικής εκπαίδευσης,

• η στήριξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της ΕΕ.,

• η συλλογή επαρκών, επικαιροποιημένων και εξειδικευμένων δεδομένων ανά τομέα, με σκοπό τον σχεδιασμό βιώσιμων πολιτικών.

Η στήριξη χρειάζεται να είναι μεγάλη και να στοχεύει σε έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, για να δώσει πνοή στον πολιτισμό, που νοσεί αλλά επιμένει να μας εμψυχώνει διαρκώς, μένοντας δίπλα μας, σε αυτές τις ειδικές συνθήκες.

Η συνοχή περνάει μέσα από τον πολιτισμό

Υγειονομική κρίση και οικονομική κρίση, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, αυτό που ζούμε τον τελευταίο χρόνο, έχει επηρεάσει κάθε νοικοκυριό και κάθε εργαζόμενο, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ειδικά ο χώρος της τέχνης και του πολιτισμού δέχθηκε ένα βάναυσο χτύπημα, με αποτέλεσμα να χάσει το 80%, σύμφωνα με εκτιμήσεις, του κύκλου εργασιών του, για το 2020. Στον αντίποδα, την σημασία της τέχνης και του πολιτισμού, την είδαμε και την νιώσαμε έντονα την περίοδο της πρώτης απαγόρευσης όπου σύσσωμη η κοινωνία σε όλες τις χώρες στράφηκε στα βιβλία, στις ταινίες, στη μουσική, στο θέατρο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρώτο σοκ.

Εκτός όμως από τον κοινωνικό αντίκτυπο που έχουν οι Δημιουργικοί και Πολιτιστικοί Τομείς (ΔΠΤ), έχουν και σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο, καθώς αποτελούν ένα σημαντικό πυλώνα της ευρωπαϊκής οικονομίας, καλύπτοντας 7,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και αντιπροσωπεύοντας το 4% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν τα στοιχεία που μαρτυρούν ότι στους ΔΠΤ απασχολούνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό ομάδες υψηλής προτεραιότητας για την ΕΕ ως προς την απασχόληση, όπως είναι οι νέοι, οι γυναίκες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (SMEs).

Η απότομη στροφή στην παραγωγή ψηφιακού περιεχομένου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, από τη μία πλευρά δημιούργησε την ελπίδα ότι η νέα ψηφιακή εποχή θα είναι σύμμαχος σε αυτή την κρίση, από την άλλη πλευρά ενέχει κινδύνους για την ποιότητα του καλλιτεχνικού αποτελέσματος και την αμοιβή των δημιουργών και των ερμηνευτών.

Τον περασμένο Μάιο, με επιστολή μου, ζήτησα από τις μεγάλες πλατφόρμες που λειτουργούν στον ευρωπαϊκό χώρο, να στηρίξουν έμπρακτα τους καλλιτέχνες. Η απάντηση που έλαβα, είναι πως προχώρησαν σε ενέργειες από τη μεριά τους για τη βελτίωση της πρόσβασης των καλλιτεχνών στις δικές τους υπηρεσίες και σε φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες. Ωστόσο, αυτό που οφείλουμε στους καλλιτέχνες, δεν είναι φιλανθρωπία, αλλά να λάβουν αυτά που αξίζουν. Για το λόγο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική η άμεση εφαρμογή του Άρθρου 18 της Οδηγίας περί πνευματικών δικαιωμάτων στην Ψηφιακή Ενιαία Αγορά, το οποίο εξασφαλίζει την δέουσα και αναλογική αμοιβή των δημιουργών και ερμηνευτών.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με το Ψήφισμα για την Πολιτιστική Ανάκαμψη της Ευρώπης, στο οποίο συνέβαλα από την ομάδα της GUE/NGL, θελήσαμε να αναδείξουμε την σημασία του πολιτισμού στην ευρωπαϊκή κοινωνία και οικονομία και προτείναμε δέσμη ενεργειών προς τα κράτη – μέλη, για την ανάκαμψη του πολιτισμού.

…………… συνέχεια του άρθρου στον σύνδεσμο https://www.epohi.gr/article/37766/h-synohh-pernaei-mesa-apo-ton-politismo

Παρουσία του Ευρωβουλευτή κ. Αλέξη Γεωργούλη, παραδόθηκε από την εταιρεία ΕΛΒΑΚ Α.Ε. (Ελληνική Βιομηχανία Κονσερβοποιίας) ένας τόνος κομπόστες στο Κοινωνικό Παντοπωλείο της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Λαρισαίων. Ο Ευρωβουλευτής έχει δηλώσει την πρόθεσή του να στηρίξει τις κοινωνικές δομές του Δήμου Λαρισαίων. 

Τα προϊόντα εκ μέρους της εταιρείας παραδόθηκαν από τον ο Γενικό Διευθυντής κ. Παναγιώτη Φρόνιμο και τον προϊστάμενο της αποθήκης κ. Μπελτσίδη Γεώργιο, οι οποίοι υπογραμμισαν την σπουδαιότητα της στήριξης των συμπολιτών που βρίσκονται σε ανάγκη ιδιαίτερα τις άγιες ημέρες των Εορτών και το γεγονός ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα πρέπει να λειτουργούν ως παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες επιχειρήσεις με στόχο πάντα την αλληλεγγύη και την αγάπη προς το συνάνθρωπο. Επιπλέον, σημειώθηκε ότι η ΕΛΒΑΚ Α.Ε. θα είναι δίπλα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λαρισαίων όποτε χρειαστεί.

Κατά την παράδοση των προϊόντων, παρόν, εκτός από τον Ευρωβουλευτή κ. Αλέξη Γεωργούλη, ήταν και ο υπεύθυνος του Κοινωνικού Παντοπωλείου κ. Θεοδ. Γαντζούδη.

Όσοι επιθυμούν να συνδράμουν στην προσπάθεια μπορούν να επικοινωνήσουν με το Κοινωνικό Παντοπωλείο στο τηλ.2410-255876 και στη διεύθυνση Μανωλάκη 9-11 (εντός της στοάς).